بازگشت کاروان اهل بیت به مدینه
زیـنـب آئـیـنـۀ جــلال خــداسـت چـشـمـۀ جـاری كـمـال خـداست ردّ پـایـش مـسـیـر عـاشوراست خطبه هایش سفیر عـاشـوراست مـثــل كــوهِ وقــار بــر گــشــتـه وه چـه بـا افــتـخـار بـر گـشـتـه غـصّـه و مـاتـم دلـش پـیـداسـت رنگ مشكی محـمـلش پـیـداست پـشـت دروازه خــواهــری آمــد خـــواهـــر بــی بـــرادری آمــد خـواهـری كه تـنـش كـبـود شده رنـگ پـیـراهـنـش كــبــود شـده نـیـمـه جـانـی كـه كـاروان آورد با خودش چند نـیـمـه جان آورد كاروانی كه شیر خـواره نداشت گوش هایی كه گوشواره نداشت گر چه خـورشید عـالـمـیـن شده چند ماهـی ست بی حـسیـن شده چند ماه است دیده اش ابری ست بـر سـرش سایـۀ بـرادر نـیـست آسـمـان بود و غـم اسیـرش كرد خـاطـرات رقـیــه پـیـرش كــرد بـهــر اُمّ الـبــنـیــن خــبــر آورد از ابــالـفـضـل یـك سـپــر آورد از حـسـیــنـش فـقـط كــفـن آورد چــنــد تـا تــكّــه پـیــرهــن آور |